EMDR – (ang. Eye Movement Desensitization and Reprocessing) – jest to metoda opracowana w latach 80. XX w. przez Francin Shapiro. To metoda leczenia traumy, PTSD oraz szeroko rozumianego lęku i zaburzeń lękowych. Zakłada 8 faz przetwarzania wspomnienia traumatycznego za pomocą bilateralnej stymulacji obu półkul mózgowych. Fazy te są ściśle powiązane ze sobą, jednak nie oznacza to, że terapia trwa wyłącznie 8 spotkań.
EMDR zakłada skupienie się na wspomnieniu traumatycznym i połączeniu ciała, emocji i doznań fizycznych, które zostały zapisane w sposób nieprawidłowy. Terapia zakłada przetworzenie wspomnienia, w taki sposób, aby nie wywoływało już negatywnych reakcji organizmu. Podczas sesji EMDR prawie całkiem brakuje ingerencji ze strony terapeuty aby nie zakłócić pracy nad przetwarzaniem. Po sesjach pacjenci pamiętają doświadczenie, ale integrują je z przeszłością w taki sposób, aby nie wywoływały negatywnych odczuć i doznań fizycznych.
Metoda ta jest rekomendowana prze WHO i Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.
Literatura
Zostawić przeszłość w przeszłości. F. Shapiro.